आई – Marathiworld

चारोळ्या – आई

आई उपेक्षेच्या उन्हात वठणारं वार्ध्यक्य पाहून काळजात एक कळ उठते रस्त्यावरच्या प्रत्येक म्हातारीत मग मला माझी आई दिसते – यतीन सामंत	माणूस फांदीवरची नग्नता ते कपडयातली सभ्यता होता हिंस्त्र जंगलातून श्वापदांचा प्रवास पाशवी या कल्लोळात कधी कळलंच नाही माकडाचा या कसा काय झाला माणूस? – यतीन सामंत
आयुष्य आयुष्य उजळायला लागत नाहीत प्रचंड सूर्याच्या प्रखर वाती मनाच्या उबाऱ्याला होतात पुरेशा ओंजळीत जपलेल्या इवल्या ज्योती – यतीन सामंत	प्रेम प्रेमाचा शिडकावा असा उगा आभाळातून होत नसतो जीवाचा जीवलग जोडायला जीव आधी लावावा लागतो प्रेमाचा मळा बहरून यायला जीवाभावाने तो शिंपायला लागतो – यतीन सामंत
दक्ष आपण सारीच भली माणसं मुद्दाम कुणा दु:ख देत नसतो पण कुणा आनंदाचं कारण व्हावं म्हणून कधी दक्षही नसतो – यतीन सामंत	ध्येय पाण्यासारखं कुठलंच पेय नाही गाण्यासारखं दुसरं गेय नाही कुणा आनंद-इंद्रधनुचे रंग व्हावे यापरतं आयुष्याचं ध्येय नाही – यतीन सामंत
जग जग धावताना जगात धावताना जग नाही भावलं म्हणून माझं मन आणखी वेगानं धावलं – मकरंद मनगोळी	छत्री मी मुद्दाम छत्री आणत नाही आज पाऊस येणार म्हणून मला भिजताना पाहिल्यावर तू छत्रीत घेणार म्हणून – दिनेश कुटे
नातं भावासारखे तर नक्कीच नाही मित्रापेक्षा भरपूर जास्त नव-यापेक्षा तर खूपच कमी काय नाव देऊ आपल्या नात्याला – अनिल कदम	काय सांगू तुला काय माझ्या मनात म्हटलं एकदा सांगू तुझ्या कानात, जे प्रेम तू मजला दिलंस ते व्यक्त करू कसे शब्दांत त्यासाठी मी राहीन उतराई जन्मभर आज. – दिनेश सहदेव तर्फे
भार पाणावलेल्या डोळयांनी मनाशी उगाच अशी खंत केली ‘आसवांचा भार आम्हीच का वाहायचा? किंचित हसून मन म्हणे, ‘स्वप्नं कुणी पाहिली होती?’ – ओमप्रकाश देशमाने	आर्जव डोळयांतून कळले मला तुझ्या मनातील भाव आता तरी प्रियकरा, माझ्या नवसाला तू पाव – मीनल जोगळेकर