आरत्या

गणपतीची आरती

ganpati

सुखकर्ता दु:खहर्ता वार्ता विघ्नाची
नुरवी पुरवी प्रेम कृपा जयाची
सर्वांगी सुंदर उटी शेंदुराची
कंठी झळके माळ मुक्ताफळांची
जय देव जय देव जय मंगलमूर्ती
दर्शनमात्रे मन:कामनापूर्ती ॥ जय देव ॥

रत्नखचित फरा तुज गौरी कुमरा
चंदनाची उटी कुंकुम केशरा
हिरे जडित मुकुट शोभतो बरा
रूणझुणती नुपुरे चरणी घागरिया ॥१॥

लंबोदर पितांबर फणीवर बंधना
सरळसोंड वक्रतुण्ड त्रिनयना
दास रामाचा वाट पाहे सदना
संकटी धावावे निर्वाणी
रक्षावे सुरवर वंदना ॥२॥

संत रामदास

देवीची आरती

दुर्गे दुर्गटभारी तुजविण संसारी
अनाथनाथे अंबे करुणा विस्तारी
वारी वारी जन्म मरणांतें वारी
हारी पडलो आता संकट निवारी॥१॥

जय देवी जय देवी जय महिषासुरमथिनी
सुरवर ईश्वरदे तारक संजीवनी, जय देवी जय देवी ॥धृ॥

त्रिभुवनी भुवनी पाहता तुज ऐसे नाही
चारी श्रमले परंतु न बोलवे काही
साही विवाद करता पडले प्रवाही
ते तू भक्तांलागी पावसि लवलाही॥२॥

जय देवी जय देवी जय महिषासुरमथिनी
सुरवर ईश्वरदे तारक संजीवनी, जय देवी जय देवी ॥धृ॥

प्रसन्नवदने प्रसन्न होशी निजदासा
क्लेशापासुन सोडी तोडी भवपाशा
अंबे तुजवाचून कोण पुरवील आशा
नरहरि तल्लिन झाला पदपंकजलेशा॥३॥

जय देवी जय देवी जय महिषासुरमथिनी
सुरवर ईश्वरदे तारक संजीवनी, जय देवी जय देवी ॥धृ॥

श्री दत्ताची आरती

datta

त्रिगुणात्मक त्रैमूर्ती दत्त हा जाणा ।
त्रिगुणी अवतार त्रैलोक्य-राणा ॥
नेती नेती शब्दें नये अनुमाना ।
सुरवर मुनीजन योगी समाधि न ये ध्याना ॥१॥

जय देव जय देव जय श्रीगुरूदत्ता ।
आरति ओवांळीता हरली भवचिंता ॥ध्रु॥

सबाह्य-अभ्यंतरीं तू एक दत्त ।
अभ्याग्यासी कैचीं कळेल ही मात ॥
पराहि परतलिं तेथे कैंचा हा हेत ।
जन्ममरणाचा पुरलासे अंत ॥ जय ॥२॥

दत्त येऊनियां उभा ठाकला ।
सद्भावे साष्टांगे प्रणिपात केला ॥
प्रसन्न होऊनी आशिर्वाद दिधला ।
जन्ममरणाचा फेरा चुकविला ॥ जय ॥३॥

दत्त दत्त ऐसे लागले ध्यान ।
हारपलें मन झालें उन्मन ॥
मीतूंपणाची झाली बोळवण ।
एकाजनार्दनीं श्रीदत्तध्यान ॥ जय ॥४॥

संत एकनाथ

श्री शंकराची आरती

लवथवती विक्राळा ब्रह्मांडी माळा,
वीषे कंठ काळा त्रिनेत्री ज्वाळा
लावण्य सुंदर मस्तकी बाळा,
तेथुनिया जळ निर्मळ वाहे झुळझुळा॥१॥

जय देव जय देव जय श्रीशंकरा,
आरती ओवाळू तुज कर्पुरगौरा जय देव जय देव ॥धृ॥

कर्पुरगौरा भोळा नयनी विशाळा,
अर्धांगी पार्वती सुमनांच्या माळा
विभुतीचे उधळण शितकंठ नीळा,
ऐसा शंकर शोभे उमा वेल्हाळा ॥२॥

जय देव जय देव जय श्रीशंकरा,
आरती ओवाळू तुज कर्पुरगौरा जय देव जय देव ॥धृ॥

देवी दैत्यी सागरमंथन पै केले,
त्यामाजी अवचित हळहळ जे उठले
ते त्वा असुरपणे प्राशन केले,
नीलकंठ नाम प्रसिद्ध झाले ॥३॥

जय देव जय देव जय श्रीशंकरा,
आरती ओवाळू तुज कर्पुरगौरा जय देव जय देव ॥धृ॥

व्याघ्रांबर फणिवरधर सुंदर मदनारी,
पंचानन मनमोहन मुनिजनसुखकारी
शतकोटीचे बीज वाचे उच्चारी,
रघुकुलटिळक रामदासा अंतरी॥४॥

जय देव जय देव जय श्रीशंकरा,
आरती ओवाळू तुज कर्पुरगौरा जय देव जय देव ॥धृ॥

श्री शिवस्तुती

कैलासराणा शिव चंद्रमौळी | फणींद्र माथा मुकुटी झळाळी | कारुण्यसिंधू भवदु:खहारी | तुजवीण शंभो मज कोण तारी || १||

रवींदु दावानल पूर्ण भाळी | स्वतेज नेत्री तिमिरांध जाळी | ब्रम्हांडधीशा मदनांतकारी | तुजवीण || २ ||

जटा विभूती उटी चंदनाची | कपालमाला प्रित गौतमीची | पंचानना विश्र्वनिवांतकारी | तुजवीण || ३ ||

वैराग्ययोगी शिव शूलपाणी | सदा समाधी निजबोधवाणी | उमाविलासा त्रिपुरांतकारी | तुजवीण || ४ ||

उदार मेरू पति शैलजेचा | श्री विश्वनाथ म्हणती सुरांचा | दयानिधी तो गजचर्मधारी | तुजवीण || ५ ||

ब्रम्हादि वंदी अमरादिनाथ | भुजंगमाला धरि सोमकांत | गंगा शिरी दोष महा विदारी | तुजवीण || ६ ||

कर्पूरगौरी गिऱिजा विराजे | हळाहळे कंठ निळाचि साजे | दारिद्र्यदु:खें स्मरणे निवारी | तुजवीण || ७ ||

स्मशानक्रीडा करिता सुखावे | तो देवचुडामणि कोण आहे | उदासमुर्ती जटाभस्मधारी | तुजवीण || ८ ||

भूतादिनाथ अरि अंतकाचा | तो स्वामी माझा ध्वज शांभवाचा | राजा महेश बहुबाहुधारी | तुजवीण || ९ ||

नंदी हराचा हरि नंदिकेश | श्रीविश्र्वनाथ म्हणती सुरेश | सदाशिव व्यापक तापहारी | तुजवीण || १० ||

भयानक भीम विक्राळ नग्न | लीलाविनोदे करि काम भग्न | तो रुद्र विश्र्वंभर दक्ष मारी | तुजवीण || ११ ||

इच्छा हराची जग हे विशाळ | पाळी सुची तो करि ब्रम्हगोळ | उमापती भैरव विघ्नहारी | तुजवीण || १२ ||

भागीरथीतीर सदा पवित्र | जेथें असे तारक ब्रम्हामंत्र | विश्र्वेश विश्र्वंभर त्रिनेत्रधारी | तुजवीण || १३ ||

प्रयाग वेणी सकळा हराच्या | पादारविंदी वहाती हरीच्या | मंदाकिनी मंगल मोक्षधारी | तुजवीण || १४ ||

कीर्ती हराची स्तुती बोलवेना | कैवल्यदाता मनुजा कळेना | एकाग्रनाथ विष अंगिकारी | तुजवीण || १५ ||

सर्वांतरी व्यापक जो नियंता | तो प्राणलिंगाजवळी महंता | अंकी उमा ते गिरिरूपधारी | तुजवीण || १६ ||

सदा तपस्वी असे कामधेनू | सदा सतेज शशिकोटिभानू | गौरीपती जो सदा भस्मधारी | तुजवीण || १७ ||

कर्पूरगौरी स्मरल्या विसावा | चिंता हरी जो भजका सदैवा | अंती स्वहीत सूचना विचारी | तुजवीण || १८ ||

विरामकाळी विकळ शरीर | उदास चित्ती न धरीच धीर | चिंतामणी चिंतने चित्तहारी | तुजवीण || १९ ||

सुखवसानें सकळे सुखाची | दु:खवसाने टळती जगाची | देहावसानी धरणी थरारी | तुजवीण || २० ||

अनुहत शब्द गगनीं न माय | त्याचेनि नादे भाव शून्य होय | कथा निजांगे करुणा कुमारी | तुजवीण || २१ ||

शांति स्वलीला वदनी विलासे | ब्रम्हांडगोळी असुनी न दिसे | भिल्ली भवानी शिव ब्रम्हचारी | तुजवीण || २२ ||

पितांबरे मंडित नाभि ज्याची | शोभा जडीत वरि किंकिणीचि | श्रीदेवदत्त दुरितांतकारी | तुजवीण || २३ ||

जिवा-शिवाची जडली समाधी | विटला प्रपंची तुटली उपाधी | शुद्धस्वरे गर्जति वेद चारी | तुजवीण || २४ ||

निधानकुंभ भरला अभंग | पहा निजांगे शिव ज्योतिर्लिंग | गंभीर धीर सुर चक्रधारी | तुजवीण || २५ ||

मंदार बिल्वे बकुलें सुवासी | माला पवित्र वहा शंकरासी | काशीपुरी भैरव विश्र्व तारी | तुजवीण || २६ ||

जाई जुई चंपक पुष्पजाती | शोभे गळा मालतिमाळ हाती | प्रतापसूर्यशरचापधारी | तुजवीण || २७ ||

अलक्ष्यमुद्रा श्रवणी प्रकाशे | संपूर्ण शोभा वदनी विकासे | नेई सुपंथे भवपैलतीरी | तुजवीण || २८ ||

नागेशनामा सकळा झिव्हाळा | मना जपे रें शिमंत्रमाळा | पंचाक्षरी ध्यान गुहाविहारी | तुजवीण || २९ ||

एकांति ये रे गुरुराज स्वामी | चैतन्यरुपी शिव सौख्य नामी | शिणलो दयाळा बहुसाल भारी | तुजवीण || ३० ||

शास्त्राभ्यास नको श्रुती पढू नको तीर्थासि जाऊ नको | योगाभ्यास नको व्रते मख नको तीव्रे तपे ती नको | काळाचे भय मानसी धरू नको दृष्टास शंकू नको | ज्याचीया स्मरणे पतीत तरती तो शंभु सोडू नको || ३१ ||

कैलासराणा शिव चंद्रमौळी | फणींद्र माथा मुकुटी झळाळी | कारुण्यसिंधू भवदु:खहारी | तुजवीण शंभो मज कोण तारी || १||

मंत्र पुष्पांजली

ॐ यज्ञेन यज्ञमयजंत देवास्तानि धर्माणि प्रथमान्यासन्|
ते हं नाकं महिमान: सचंत यत्र पूर्वे साध्या: संति देवा:
ॐ राजाधिराजाय प्रसह्ये साहिने | नमो वयं वैश्रवणाय कुर्महे
स मे कामान्कामकामाय मह्यम्| कामेश्वरो वैश्रवणो ददातु|
कुबेराय वैश्रवणाय | महाराजाय नम: ॐ स्वस्ति
साम्राज्यं भौज्यं स्वाराज्यं वैराज्यं पारमेष्ठ्यं राज्यं माहाराज्यमाधिपत्यमयं समंतपर्यायी
स्यात्सार्वभौम: सार्वायुष आंतादापरार्धात्पृथिव्यै समुद्रपर्यंता या एकराळिति
तदप्येष श्लोकोऽभिगीतो मरुत: परिवेष्टारो मरुत्तस्यावसन्गृहे
आविक्षितस्य कामप्रेर्विश्वेदेवा: सभासद इति